بخش معدن یکی از صنایع مادر است که برای تولید شامل مراحل مختلفی (اکتشاف، استخراج و فراوری)است و نیاز به تیمهای رشتههای گوناگونی (مهندسین معدن، فیزیک، شیمی، الکترونیک و…) دارد. نیاز به سرمایه گذاری برای پروژههای بزرگ از بایدهای بازگشت سرمایه است.
شیلی، کشوری که یکی از عوامل پیشبرنده اقتصادی اش بخش معدن است بزرگترین تولید کننده مس در دنیا بوده و این ماده ۱۰% تولید ناخالص داخلی مستقیم و ۳٫۶% غیر مستقیم و ۲۰۰،۰۰۰ شغل برای جمعیتی ۱۸ میلیونی برای ۲۰۱۷-۲۰۲۶ حدود ۶۵ میلیارد دلار سرمایه گذاری پیشبینی کرده است.
با این حال، همه هم خوش و خرم نیست. خطرات شغلی و آسیبهای زیست محیطی از جنبههای منفی این صنعت هستند. همچنین خصوصیاتی در این صنعت همچون مخافظه کاری و کم بودن صراحت، چه جغرافیایی و چه در صنعت، مشکلاتی ایجاد میکند.
همان طور که انتظار میرود، اکوسیستم مهمی شامل تهیه کنندگان داخلی و بین المللی، استارتآپها و… بدور این بخش تشکیل شده است. هر کدام آنها برای بدست آوردن فرصتها و نیازهای شرکتهای معدنی تلاش میکنند. این فرصتهای ارتقا میتوانند به چالشهایی تبدیل شوند که هر ساله پیچیده تر میشوند و حلشان مشکل تر بنظر میرسد.
این چالشها را میتوان به ۳ دسته: ایمنی – تولید – زیست محیطی تقسیم نمود.
ایمنی کارکنان:
خطر ریزش سنگ بر اثر شیبهای ناپایدار.
دیده بانی کارکنان در زیر زمین برای موارد اظطراری و نجات آنها حیاتی است.
خطرات ناشی از نگه داری و ماشین آلات.
بهبود تولید:
از مهمترین این چالشها توقف کار ماشین آلات است.
کاهش کار دستی و اتوماسیون به افزایش تولید و کاهش خطرات ایمنی کمک میکند اما خود چالش آموزش افراد متخصص را ایجاد میکند.
حسگری مواد آنلاین و آنی ستون جدیدی در نسخه جدید صنعت است که به تصمیمگیری سریع کمک میکند.
محیط زیست:
کنترل سدهای فعال فاضلاب و نخالههای معدنی، برای پیشگیری ازفجایع زیست محیطی ضرورت دارد.
کاهش استفاده از سوختهای فسیلی و جاگزین کردن آنها با انرژیهای تجدید پذیر.
بازیافت آب با توجع به کمبود آن و اثراتی که بر محیط زیست دارد.
اهمیت صراحت و اشتراک گذاری در نوآوری
با در نظر داشتن مثالهای بالا آسان ترین، سریع ترین و بهینه ترین روش برای حل این چالشها بدون اینکه کارهای روزانه تمام وقت یک مدیر را بگیرد چیست؟
پیش از هرچیز آنچه که ما تا کنون آموختهایم این است که با وجود تلاشهایی که در طی سالها صورت گرفته هنوز مساءل زیادی حل نشده باقی مانده است.
با وجود اینکه تکنولوژی عامل مهمی در نوآوری است، عوامل دیگری نیز برای بهبود نتایج شرکتها وجود دارد.
همچنین شاهد این بوده ایم که برای حل مشکلات همیشه به افراد همیشگی مراجعه میشود: تامین کنندگان معمولی. با اینکه ایم روشی کاملا معقول است اما تنها روش نیست. برای پیدا کردن روشهای گوناگون حل یک چالش به حلالهای مساله مخالفی نیاز داریم تا نوآوری حقیقی پدید آید.
برای درک بهتر چالش باید به ابعاد فرهنگی و انگیزشی آن بپردازیم. برای مثال اگر در شرکتی، وجود ۳% مواد غیرقابل خردایش پیشبینی شده باشد نیازی هم به حل آن نخواهد بود. کسی برای کم کردن این میزان ( که باعث سود دهی مستقیم میشود) تلاشی نمیکند چرا که حل آن تشویق نشده است.
بعد دیگر درک ریسک بکارگیری فناوریهای جدید است. شجاعت برای آزمایش روشهای نوین لازمه رهبری تغییر است. همچنین میتوان پروژههای شکست خورده را آنالیز کرد تا از آنها موارد جدیدی آموخت.
موفقیت صراحت در نوآوری در کدلکو تک
اولین تجربه انوموتیو در صراحت نوآوری با کدلکو و کدلکوتک بود. این فرصت با یک چالش تاریخی در معادن شروع شد. توقف در خردایش بدلیل وجود مواد غیر قابل خرد شدن برای هر معدنکاری مشکلی آشناست اما تا کنون راه حلی برای آن پیدا نشده بود. با این حال در طول ۱ ماه ۲۱ راه حل توسط تیم چند رشتهای تشکیل شده پیشنهاد شد. در یک ماه و نیم بعدی ۴ پیشنهاد بهتر بطور کامل توسعه داده شد و یکی از آنها انتخاب شد.
حل مساله بر اساس پیچهای سنگی خرد شونده که همچون نوع فولادی توانایی مقاومت را دارند بدون اینکه باعث توقف خرد شونده باشند. هیچ تامین کنندهای توانایی ساخت چنین محصولی را نداشت.
بر طبق گزارش شرکت، هزینه این فرایند ۴۰% کمتر از روش سنتی و ۳ برابر سریعتر است. کدلکو بیش از یکسال در تلاش بود تا توسط یک تیم داخلی راه حلی برای این چالش پیدا کند.
این تجربه نشان میدهد که شرکتهایی چون کدلکو میتوانند کارهای جدیدی انجام دهند و بقیه صنعت باید آنها را در این جهت سوق دهند. مدلهای مدرن بازی وجود دارد که میتواند نتایج قابل اعتماد بدست میدهد. تنها چیزی که نیاز است ذهنی باز، همکاری وآمادگی برای اینکه فرای آنچه میدانید فکر کنید.